Program Scilab

Do umieszczania napisów w oknach graficznych (do opisywania rysunków) służy polecenie xstring(x,y,tekst). Liczby $x$ i $y$, to współrzędne lewego dolnego rogu napisu, tekst może zawierać wzory matematyczne w formacie LaTeXa. Podczas wpisywania wzoru, w konsoli Scilaba pojawia się podgląd przetworzonego wzoru: .
Wykres z poprzedniej lekcji uzupełniony o powyższy napis wygląda tak:

Kolejne polecenia plot2d rysują w tym samym oknie. Dopasowują jednocześnie skalowanie osi do wszystkich krzywych. Wykres funkcji $y=\sin(x^2)$ uzupełniony poleceniami

y2 = exp(x);
plot2d(x,y2)

o wykres funkcji $y=e^x$ wygląda tak:

Domyślne zachowanie programu możemy zmienić poleceniem set("własność",nowa_wartość).
Kilka przydatnych wersji polecenia set:

• set("auto clear","on") – kolejne polecenie rysowania usuwa dotychczasowe krzywe,
• set("window",nr) – kolejne polecenie rysowania rysuje w oknie o podanym numerze $nr$, domyślnie rysowanie odbywa się w oknie o numerze $0$,
• set("thickness",nr) – zmienia grubość linii,
• set("default") – przywraca ustawienia domyślne.

Polecenie subplot(w,k,which) dzieli (wirtualnie) okno graficzne na $w\cdot k$ równych części, $w$ to ilość wierszy, $k$ ilość kolumn.
Parametr $1\le which\le w\cdot k$ wskazuje, w której części chcemy rysować.

x = linspace(0,2*%pi,301);
y = sin(x.*x);    
subplot(2,2,1)
plot2d(x,y)
subplot(2,2,2)
plot2d(x,y)
subplot(2,1,2)
plot2d(x,y) ⇒